In dit artikel:
Eindhoven, bij Shimano Europe HQ, klokslag negen uur op een herfstige vrijdagochtend. Er worden T-shirts en tuinhandschoenen uitgedeeld, samen met koffie en croissants.
Als ik als laatste de vergaderruimte binnenloop, zie ik de crew waarmee we ons vandaag bij ruim honderd Shimano-medewerkers in heel Europa voegen om de trails op te gaan en lokale trailbouwers te helpen met het onderhoud van hun trails.
Aanwezig zijn mensen van het management, HR, juridische teams, IT, twee Shimano-ambassadeurs, marketing (inclusief ikzelf), sales en meer. Sommigen hebben hun kinderen meegenomen, ondanks de regels omtrent kinderarbeid, om ouderwets hard aan de slag te gaan.
Iedereen draagt casual werkkleding: jeans, tuinbroeken, houthakkersblouses en de T-shirts die we uitgedeeld kregen met een hert en de woorden: TRAIL BORN. .
Even tussendoor: Trail Born is Shimano’s wereldwijde initiatief om trails wereldwijd te steunen via een fonds van 10 miljoen dollar dat over 10 jaar wordt gedoneerd.
Gewapend met een schop, een hark, een snoeischaar en de zeer duidelijke boodschap van mijn vrouw dat ik dit gereedschap weer mee terug moet nemen naar huis, want anders...
Dan verschijnt Ties van Dijk, Shimano’s Advocacy Strategist en de organisator van vandaag. De camera's draaien. Er wordt content gemaakt - zie hieronder - en iedereen is er klaar voor om een verschil te maken.
"Dank jullie wel allemaal voor jullie komst. Vandaag maken we deel uit van een Europese actie om het belangrijke werk van trailbouwers te ondersteunen,” begint Ties. “We gaan aan de slag met kruiwagens, scheppen, bladblazers en nog veel meer. Er is lunch.”
Een zucht van opluchting.
De teams, vooraf via de mail samengesteld, vertrekken naar hun respectievelijke trails. Samen met Josh en Khory, onze twee influencers, kom ik aan in the middle of nowhere: Netersel. We zijn met twintig collega’s en verzamelen ons in een blokhut te midden van koperkleurige elzen- en eikenbossen en zacht glooiende heuvels. Peter legt ons uit wat de bedoeling is. Hans geeft ons een fles water. Dirk vraagt ons of we mountainbiken.
"Niet echt."
"Oh."
"Maar ik houd van het bos," voeg ik toe.
"Ik ook", zegt hij.
Dirk blijkt onze voorman te zijn vandaag. Hij leidt ons naar de locatie: een zelfgebouwde, zelfonderhouden trail — een van de beste in Nederland — geïnspireerd op UCI-trails uit het professionele circuit. Hij legt uit hoe ze de rockgarden en de jumps hebben gebouwd en laat ons vervolgens de heuvel zien.
Het is een ogenschijnlijk eindeloze heuvel van een beton-aardemengsel dat hard wordt in de regen.
“Het is behoorlijk prijzig, we hebben het speciaal voor jullie laten komen,” zegt Dirk.
"Geweldig," zeg ik. Dat is het ook.
Iets verderop op de heuvel gaan Martijn van retail en zijn twee zonen aan de slag met bladblazers. Een collega van de financiële afdeling loopt omhoog richting een richel. Een ander team vertrekt met schoffels en scheppen om het lastige deel van de trail te onderhouden. Door heel Europa worden vadaag scheppen in heuvels gestoken en aarde in kruiwagens geladen en over de trails verspreid, zodat lokale MTB-rijders veilig van hun bossen en trails kunnen genieten.
Zweet, glimlachen en talloze verhalen volgen. Een aantal kinderen van trailbouwers ambiëren een carrière als prof. Anderen zijn er per ongeluk in gerold en komen nu wekelijks samen om lekker te werken en plezier te hebben. Dit zijn verhalen van de trails die ons verbinden. Ze inspireren. Prachtig. Het is zo afleidend dat ik pas bij thuiskomst in de avond, tevreden en uitgeput na een dag werken, merk dat ik de schep die ik heb meegenomen niet herken, noch de naam op het handvat.
Verdorie. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar.
Van Slovenië tot Spanje, en eigenlijk door heel Europa, gingen leden van Team Shimano eropuit en genoten ze van een dag lekker buiten in de modder. Het was fantastisch. Gelukkig hebben we de foto's nog.