De verademing

Onder het genot van een enthousiast stralende nazomerzon zijn we onderweg. De e-bikes worden van de fietsdrager getild (oef, stiekem best zwaar) en we doen een paar kleine aanpassingen aan de afstelling. We mikken vandaag op een kilometer of 70, wat probleemloos zou moeten kunnen met beide bikes. Naïef als we zijn hebben we uiteraard niet precies bekeken waar we mee onderweg gingen, maar de computers gaven ruimschoots meer bereik aan. Eén van de voordelen van een e-bike is dat je een stuk minder afgestraft wordt door zware banden. Aan grip geen gebrek vandaag dus.

Het Stadtwald van Koblenz

Met de EP8 motor op de Orbea Rise en de EP6 motor van de Bulls Sonic op ECO-modus banen we ons een weg door het stadsbos. Zo nu en dan wisselen we naar de Trail stand. Het gemak waarmee je omhoog rijdt is tekenend. Dat wil niet zeggen dat je zelf niets hoeft te doen, maar feit is dat je hartslag een stuk lager ligt dan gewoonlijk. En dat is best even wennen. We zijn immers beiden gewend om goed te kunnen voelen hoe je lichaam ervoor staat tijdens een rit. En met die elektrische steun ben je je referentie een beetje kwijt. Het is dan ook gissen of je met een goed stel benen op pad bent.

Mountainbiker op een pad nabij een MTB Trail-bord in het bos.
Mountainbiker op een pad nabij een MTB Trail-bord in het bos.
Fietser rijdt bergafwaarts op een bospad.
Fietser rijdt bergafwaarts op een bospad.
Mountainbiker op een steil bospad.
Mountainbiker op een steil bospad.

Op naar Boppard

We zakken af naar het zuiden en volgen de contouren van de Rijn. Geflankeerd door wijngaarden aan weerszijden kronkelt het water zich een weg door de heuvels. Inmiddels werpen we een blik op het aangegeven bereik, wat zienderogen keldert. De aangegeven 150 kilometer aan bereik heeft plaats gemaakt voor een snel krapper wordende 70. Dat zou geen probleem moeten zijn met nog een kleine 45 te gaan, maar wel is duidelijk dat het terrein hier flink meer vraagt van de motor. Inmiddels wordt er nog iets duidelijk. Het lijkt erop dat Nas wat meer moeite heeft dan Irmo. Ligt het aan het virus dat nog na sluimert, of is het de motor? Maar goed, we trappen lekker verder.

Fietser rijdt richting een rood-wit vakwerkhuis in een smalle straat.
Fietser rijdt richting een rood-wit vakwerkhuis in een smalle straat.

We doorkruizen het pittoreske Rhens en klimmen steil naar de weelderige wijngaarden van de Bopparder Hamm. Bekend van de Riesling wijn en we kunnen alvast bevestigen het gaat een goed jaar worden, de druiven laten zich smaken.

Fietser rijdt bergopwaarts richting een stenen brug omgeven door bomen.
Fietser rijdt bergopwaarts richting een stenen brug omgeven door bomen.
Persoon wandelt in een weelderige wijngaard op een heuvel.
Persoon wandelt in een weelderige wijngaard op een heuvel.
Mountainbiker rijdt een rotsachtig pad af in het bos.
Mountainbiker rijdt een rotsachtig pad af in het bos.

Om ons heen verandert het landschap. Het lijkt hier droger te zijn, met meer rotsen. Alsof je door Zuid-Frankrijk aan het fietsen bent. Via het bikepark van Boppard maken we een duikvlucht naar het dal. De opeenvolging van berms en jumps is fantastisch. Eenmaal beneden verdwijnt dat Zuid-Franse gevoel als sneeuw voor de horizon.

Mountainbiker maakt een bocht op een onverhard bospad.
Mountainbiker maakt een bocht op een onverhard bospad.

In een poging tot een (voor ons) normale lunch botsen we op kaffee und kuchen én die dekselse worst. Gelukkig is er de bakker in de supermarkt waar we de belegde broodjes ons laten smaken.

Landinwaarts!

We laten de Rijn achter ons om richting de Moezel te rijden. Niet zonder een extra lusje met een gave trail over de rotsen. De klim ernaar toe is breed en over gravel, een eitje zou je denken. De percentages duiken echter niet onder de 20% en zo overwinnen we in een mum van tijd 170 hoogtemeters. Zonder e-bike is het te doen maar die inspanning kruipt in de kleren. Wij komen fris aan bij het begin van de afdaling en dat is hier nodig. Het is steil met weinig marge voor fouten. We zoeken de limiet op waar Nas wonderwel in slaagt met een mooi uitgevoerde salto over het stuur. Zonder kleerscheuren maar met een lach ronden we het extra lusje af en klimmen verder richting het noorden.

Mountainbiker rijdt over een bospad met een schilderachtig landschap op de achtergrond.
Mountainbiker rijdt over een bospad met een schilderachtig landschap op de achtergrond.
Close-up van een fietstrapas met zichtbare ketting en motor.
Close-up van een fietstrapas met zichtbare ketting en motor.
Close-up van een fietstrapas met zichtbare ketting en motor.
Close-up van een fietstrapas met zichtbare ketting en motor.

Range anxiety

Mountainbiker navigeert een bospad.
Mountainbiker navigeert een bospad.
Fietser op een pad met uitzicht op een schilderachtige rivier en brug.
Fietser op een pad met uitzicht op een schilderachtige rivier en brug.

We biken lekker verder en maken een korte pitstop bij een voormalig boswachtershuis (Forsthaus). Via een korte jumpline rijden we de Fischbach trail af, misschien wel één van de mooiste van de regio.  Veel tijd om van het uitzicht over de Moezelvallei te genieten is er niet. De trail is serieus steil en ook voor ons als ervaren mountainbikers een behoorlijke uitdaging, maar wat een genot om te rijden. Na een kortstondig moment van verpozing verlaten we de oever van de Moezel en steigt de weg inmiddels vertrouwd steil omhoog. Halverwege werpen we een laatste blik op de Moezel voor we de laatste afdaling van de dag aanvatten.

Mountainbiker rijdt bergafwaarts op een rotsachtig pad tussen de bomen.
Mountainbiker rijdt bergafwaarts op een rotsachtig pad tussen de bomen.

De ‘rock slab’ van de Layer trail laten we links liggen. Geen onnodige risico’s opzoeken aan het einde van een vermoeiende dag. De talrijke rem’bumps’ verraden dat dit een populaire trail is. De 140 mm veerweg effent het pad moeiteloos en zo komen we veilig beneden.

 

De accu’s knipperen rood, het gaat erom spannen de laatste 200 hoogtemeter. Tot het laatste moment sparen we de accu. Behalve bij die laatste honderden meters bergop. Een grof, steil en dicht begroeid stuk pad waar we opknallen met de fietsen in Boost-modus. Het verschil van onze fietsen wordt hier plots duidelijk. Nas op zijn op 60Nm gelimiteerde Orbea EP8 RS legt het kansloos af tegen de Bulls met EP6, die 85Nm levert.

Persoon rijdt met een mountainbike een smalle buitentrap af.
Persoon rijdt met een mountainbike een smalle buitentrap af.
Fietsstuur met elektronisch display dat instellingen en bereik toont.
Fietsstuur met elektronisch display dat instellingen en bereik toont.
Fietser bij een houten wandelpadbord in een bos.
Fietser bij een houten wandelpadbord in een bos.

Het materiaal

Mountainbike op een bospad.
Mountainbike op een bospad.
Close-up van een fietsstuur met Shimano Deore XT schakelsysteem.
Close-up van een fietsstuur met Shimano Deore XT schakelsysteem.
Close-up van een fietsstuur en remhendel.
Close-up van een fietsstuur en remhendel.

De Bulls Sonic is uitgerust met een Shimano EP6 motor, met een accu van 725Wh. De EP6 biedt de niet-gelimiteerde 85Nm maximale output en dat verschil tekende zich zoals vermeld duidelijk af.

Rode mountainbike op bospad met boomstammen.
Rode mountainbike op bospad met boomstammen.
Persoon mountainbiket op een onverhard bospad in een bos.
Persoon mountainbiket op een onverhard bospad in een bos.

Info en tips

Over ‘local & beyond’